Όλοι χρειαζόμαστε φίλους και εκτιμάμε τις αληθινές φιλικές σχέσεις. Μιλώντας γενικά, μπορούμε να πούμε, πως η φιλία δεν είναι συζυγική σχέση, εννοώντας πως οι άνθρωποι δεν παντρεύονται σε αυτήν περίπτωση, όμως όλα εκείνα που κάνουν μαζί, είναι ακριβώς τα ίδια που θα έκαναν και σε μια συζυγική σχέση, αν εξαιρέσουμε τα συζυγικά καθήκοντα. Αφοσίωση, βοήθεια, υποστήριξη, ενδιαφέρον, παρέα είναι αυτά που μοιραζόμαστε με τους φίλους μας. Ωστόσο στο γάμο, αυτά μπορεί να γίνονται συχνότερα και να μετατρέπονται σε ρουτίνα, ενώ στην φιλία πιο σπάνια, αλλά πιο ευχάριστα.
Ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται διαφορετικά την έννοια φιλία. Εντελώς διαφορετική έννοια έχει η λέξη φίλος με την λέξη γνωστός. Γνωστούς πρέπει να έχουμε και να κρατάμε τις επαφές μαζί τους, αλλά οι φίλοι είναι για στιγμές πολύ πιο σημαντικές, γιατί ο φίλος είναι αυτός που πραγματικά θα ενδιαφερθεί και θα μας βοηθήσει σε μια δύσκολη στιγμή.
Υπάρχει, όμως, ο πραγματικός φίλος και ο απλός φίλος και εδώ είναι που πρέπει να επισημάνουμε πως πραγματικούς φίλους έχουν όσοι μπορούν να είναι και οι ίδιοι πραγματικοί φίλοι.
Συνήθως έχουμε φίλο κάποιον που μας εξυπηρετεί σε κάτι και εμείς του το ανταποδίδουμε, πάλη σε μορφή εξυπηρέτησης.
Στην παιδική ηλικία τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τα παιδιά έχουν δικά τους κριτήρια και ιδιαιτερότητες όταν επιλέγουν κάποιον για φίλο. Στη παιδική φιλία συνήθως τα πράγματα είναι πιο απλά και ξεκάθαρα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι θέτουν για τον εαυτό τους το ερώτημα "γιατί" προκειμένου να γίνουν φίλοι με κάποιον και το κάνουν για να... Ενώ άλλοι, πιο κατασταλαγμένοι άνθρωποι, επιλέγουν τον φίλο, θέτοντας το ερώτημα "Για να". Οι τελευταίοι έχουν μια ουσία και νόημα στην φιλία τους. Με αυτό το σκεπτικό μπορούμε να πούμε πως υπάρχουν τρία είδη φιλίας, σωστή φιλία, φιλία με προοπτική και περιττή φιλία.
Οι φίλοι χρειάζονται. Ωστόσο η επιλογή φίλων είναι ζήτημα όσο ποσότητας τόσο και ποιότητας, επειδή από αυτό κρίνεται, εν μέρει, η μοίρα μας. "Πες μου ποιος είναι ο φίλος σου, να σου πω ποιος είσαι".
