Αλλάζοντας τον ρόλο μας ή τον ρόλο κάποιου, παρακινούμε την κατάσταση. "- Είσαι ταλαντούχος, ξέρεις πολύ καλά από υπολογιστές. Φτιάξε μου τον υπολογιστή, σε παρακαλώ!", τέλος, ο τύπος πάει και το κάνει. Ποιο ήταν το κίνητρο για να το κάνει? Ο κολακευτικός ρόλος αυτού που του το ζήτησε. Προφανώς, είναι μερική εκδοχή γενικότερου τύπου. "Είσαι πραγματικός άνδρας, είσαι σε θέση να το κάνεις!" Στην προκειμένη περίπτωση οι πραγματικοί άνδρες ξέρουν και πρέπει να το κάνουν, να πετάξουν τα σκουπίδια, να πάνε στο σούπερ μάρκετ, να πλύνουν τα πιάτα, να κλείσουν μια καλή συμφωνία, να γίνουν ήρωες και πολλά άλλα. Και αυτοί που το θυμούνται την κατάλληλη ώρα το υπενθυμίζουν σε αυτούς που το ξέρουν.
Ο πραγματικός άνδρας είναι ένας ρόλος που ταυτίζεται με το ρόλο των γυναικών. Σύμφωνα με αυτό το ρόλο, τουλάχιστον κατά των ανδρών, οι γυναίκες πρέπει να στρώνουν το τραπέζι, να πλένουν πιάτα, να μην ανακατεύονται στις ανδρικές κουβέντες, με το οποίο οι φεμινίστριες γυναίκες διαφωνούν κάθετα. Από την πλευρά τους, σχεδόν όλες οι γυναίκες θυμούνται αυτό ρόλο όταν υπερασπίζονται το δικαίωμα τους στα λουλούδια, τα δώρα, τα χαριτωμένα καπρίτσια. Όταν ο τροχονόμος σταματάει μια γυναίκα, αυτή με αυξημένη θηλυκότητα, ανοιγοκλείνοντας τις βλεφαρίδες, επιμένει πως δεν είναι απλά οδηγός οχήματος αλλά και μια όμορφη, ανυπεράσπιστη γυναίκα. Υπενθυμίζοντας σε εσάς τον ρόλο σας, οι άνθρωποι σας καθοδηγούν. Όταν θυμάστε οι ίδιοι το ρόλο σας, καθοδηγείτε εσείς τον εαυτό σας. Ο εργοδότης σας υπενθυμίζει, "..στη δουλειά - δουλεύουμε!" και εσείς θυμάστε το ρόλο σας ως υπάλληλος.
Και τι να τα κάνουμε όλα αυτά? Να καταλαβαίνουμε πότε χρησιμοποιούν αυτή την τακτική σε εμάς και να μπορούμε οι ίδιοι να την χρησιμοποιούμε στον εαυτό μας και στους άλλους. Όλοι οι πετυχημένοι άνθρωποι, ηγέτες διαφέρουν επειδή απλά μελετούν όλους τους πιθανούς ρόλους και στη συνέχεια με βεβαιότητα εφαρμόζουν το σενάριο που απαιτείται. Εκπαιδεύοντας τον εαυτό μας για το νέο ρόλο, πλάθουμε την νέα μας προσωπικότητα, γινόμαστε άλλοι άνθρωποι.
