Ο Αμερικανός αστρολόγος Ντέιν Ρούντιαρ, που πέθανε το 1985, φοβόταν μήπως οι προβλέψεις του προσέδιδαν στους πελάτες του μια αρρωστημένη μοιρολατρία. Χρησιμοποιούσε το γενέθλιο ωροσκόπιο όχι για να προβλέψει το μέλλον, επισήμαινε ο ίδιος, άλλα σαν έναν οδηγό για να ανακαλύψει κανείς όλο το δυναμικό του.
Ανακάλυψε ότι η τεχνική τόνωνε τη συζήτηση και προμήθευε τους ασθενείς της με ένα εστιακό σημείο για να περιγράψουν τις προσωπικές τους ιδιότητες και προβλήματα. Αυτή η μαρτυρία προκάλεσε κάποια επιδοκιμασία ακόμη και από το περιοδικό της EEDIM The Skeptical Inuirer (Ο Σκεπτικιστής Διερευνητής). Σε ένα κύριο άρθρο, ένας δημοσιογράφος έγραφε: "Προφανώς, όταν χρησιμοποιείται με αυτό τον τρόπο, η αστρολογία είναι πολύτιμη χωρίς να χρειάζεται να είναι αληθινή".
Οι αστρολογικές συμβουλές προσλαμβάνουν την πιο εκλεπτυσμένη μορφή τους στη λεγόμενη ανθρωπιστική αστρολογία, που έχει εισαχθεί στις HΠΑ κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1960 από τον Ντέιν Ρούντιαρ, ένα σύνθετη, ποιητή και ζωγράφο γεννημένο στο Παρίσι. Σύμφωνα με τα ίδια τα λόγια του, η αστρολογία αυτή είναι "μη επιστημονική, υποκειμενική και καθαρά συμβολική". Σε αντίθεση με αυτούς που βλέπουν την αστρολογία σαν μια τέχνη ή μια επιστήμη, ο ανθρωπιστικός αστρολόγος τη βλέπει σαν φιλοσοφία της ζωής. Ο γενέθλιος χάρτης εκλαμβάνεται σαν ένα σχέδιο των δυνατοτήτων του ατόμου, το οποίο δείχνει τι μπορεί να γίνει το άτομο μετά από προσπάθειες.
Αν και η δυτική αστρολογία δίνει σήμερα έμφαση στη συμβουλευτική πλευρά, πολλοί αστρολόγοι δεν αγνοούν τον πρωταρχικό σκοπό της όπως έχει καθοριστεί από τους αρχαίους προγόνους τους - την πρόβλεψη του μέλλοντος, την παρατήρηση των ιχνών του πεπρωμένου. Αυτή η πλευρά της τέχνης τους τραβά ακόμη την προσοχή των περισσότερων από μας, είτε πιστεύουμε στην αστρολογία είτε όχι. Προφανώς, η Νάνση Ρίγκαν δεν ενδιαφερόταν λιγότερο για τις προβλέψεις που αφορούσαν την τύχη του αρχηγού του έθνους από ο,τι οποιοσδήποτε Βαβυλώνιος μονάρχης ο οποίος συμβουλευόταν τον αστεροσκόπο σε ένα ζιγκουράτ.
Ανακάλυψε ότι η τεχνική τόνωνε τη συζήτηση και προμήθευε τους ασθενείς της με ένα εστιακό σημείο για να περιγράψουν τις προσωπικές τους ιδιότητες και προβλήματα. Αυτή η μαρτυρία προκάλεσε κάποια επιδοκιμασία ακόμη και από το περιοδικό της EEDIM The Skeptical Inuirer (Ο Σκεπτικιστής Διερευνητής). Σε ένα κύριο άρθρο, ένας δημοσιογράφος έγραφε: "Προφανώς, όταν χρησιμοποιείται με αυτό τον τρόπο, η αστρολογία είναι πολύτιμη χωρίς να χρειάζεται να είναι αληθινή".
Οι αστρολογικές συμβουλές προσλαμβάνουν την πιο εκλεπτυσμένη μορφή τους στη λεγόμενη ανθρωπιστική αστρολογία, που έχει εισαχθεί στις HΠΑ κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1960 από τον Ντέιν Ρούντιαρ, ένα σύνθετη, ποιητή και ζωγράφο γεννημένο στο Παρίσι. Σύμφωνα με τα ίδια τα λόγια του, η αστρολογία αυτή είναι "μη επιστημονική, υποκειμενική και καθαρά συμβολική". Σε αντίθεση με αυτούς που βλέπουν την αστρολογία σαν μια τέχνη ή μια επιστήμη, ο ανθρωπιστικός αστρολόγος τη βλέπει σαν φιλοσοφία της ζωής. Ο γενέθλιος χάρτης εκλαμβάνεται σαν ένα σχέδιο των δυνατοτήτων του ατόμου, το οποίο δείχνει τι μπορεί να γίνει το άτομο μετά από προσπάθειες.
Αν και η δυτική αστρολογία δίνει σήμερα έμφαση στη συμβουλευτική πλευρά, πολλοί αστρολόγοι δεν αγνοούν τον πρωταρχικό σκοπό της όπως έχει καθοριστεί από τους αρχαίους προγόνους τους - την πρόβλεψη του μέλλοντος, την παρατήρηση των ιχνών του πεπρωμένου. Αυτή η πλευρά της τέχνης τους τραβά ακόμη την προσοχή των περισσότερων από μας, είτε πιστεύουμε στην αστρολογία είτε όχι. Προφανώς, η Νάνση Ρίγκαν δεν ενδιαφερόταν λιγότερο για τις προβλέψεις που αφορούσαν την τύχη του αρχηγού του έθνους από ο,τι οποιοσδήποτε Βαβυλώνιος μονάρχης ο οποίος συμβουλευόταν τον αστεροσκόπο σε ένα ζιγκουράτ.
