Εικόνες από τον αιώνα που έρχεται - 2
Αντί για την αχαλίνωτη οικονομική αύξηση, καταλήγει ο Έλγουελ, "φαίνεται ότι θα ακολουθήσει μια περίοδος σχετικού ελέγχου, με ένα απλούστερο και πιο αυθεντικό τρόπο ζωής". Ο άνθρωπος θα είναι η μεγαλύτερη πηγή της Γης και θα μετράει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Η έμφαση που σήμερα δίνεται στη διαιώνιση των απλών θεσμών θα είναι, συγκριτικά, εντελώς υποτυπώδης. "Στον εικοστό πρώτο αιώνα, οι θεσμοί και τα συστήματα που δεν θα συμβάλλουν στην πραγματοποίηση των ανθρώπινων στόχων θα απορρίπτονται κατηγορηματικά". 
Ο Τζιμ Λιούις από το Σαν Φρανσίσκο είναι επαγγελματίας αστρολόγος από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και ειδικεύεται στις επιπτώσεις των γεωγραφικών τόπων στις αστρολογικές επιρροές. Και αυτός πιστεύει ότι ο επερχόμενος αιώνας θα είναι μια εποχή έντονης κρίσης και αλλαγών, αν και εστιάζεται κυρίως στην Αμερική. 
Ο Λιούις χωρίζει τον αιώνα σε έξι περιόδους διαφορετικής διάρκειας, που βασίζονται στις θέσεις των εξωτερικών πλανητών του ωροσκοπίου των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι εξωτερικοί πλανήτες θεωρούνται ότι ελέγχουν τις μεγάλης κλίμακας μακροχρόνιες εξελίξεις. Η πρώτη περίοδος από το έτος 2000 μέχρι το 2012, θα μορφοποιηθεί από τον Πλούτωνα στον Τοξότη, που είναι το ζώδιο των πολιτιστικών θεσμών, και από τον Ουρανό στον Υδροχόο και τους Ιχθείς, ζώδια του ιδεαλισμού και του ανθρωπισμού. Αυτή η περίοδος, υποστηρίζει, θα φέρει "τη μεταμόρφωση στους κοινωνικούς θεσμούς" που θα είναι αποτέλεσμα της πάντα επιταχυνομένης τεχνολογίας. 
Η ηλεκτρονική επανάσταση θα δώσει "πληροφοριακές υποομάδες" που θα τις συνδέουν κοινά ενδιαφέροντα μέσω των ηλεκτρονικών υπολογιστών - και αυτές θα είναι η κυριαρχούσα οργανωτική μορφή του αιώνα, όπως οι εθνικές και συντροφικές ομάδες ήταν στον εικοστό. Σε αυτό τον καινούριο "ανθρώπινο μονοπολιτισμό", τα ηλεκτρονικά δεδομένα θα είναι διαθέσιμα παγκοσμίως. "Κάθε ύπαρξη στον πλανήτη θα συνδέεται ηλεκτρονικά". Έτσι, "καθώς όλοι οι πολιτισμοί θα είναι προσιτοί, θα αρχίσουν να χάνουν τη μοναδικότητά τους και μαζί με αυτούς οι άνθρωποι θα χάσουν την έννοια της ταυτότητάς τους". 
Θα είναι περίοδος φιλοσοφικής αναρχίας, προβλέπει ο Λιούις, "με τις πίστεις των συλλογικών ομάδων να επιτυγχάνουν μια σύντομη επικράτηση η μια μετά στην άλλη". Η Αμερικανική Δημοκρατία είναι πιθανό να αλλάξει ριζικά, αφού η θέληση του λαού θα μπορεί να μετρηθεί στη στιγμή. 
Πιστεύει ότι οι επιστήμονες θα ανακαλύψουν πως "άνθρωποι, κύτταρα, όργανα και κοινωνίες αντιδρούν με σταθερό τρόπο σε εξωτερικούς ηλεκτρονικούς ερεθισμούς, πράγμα που θα θέσει τη βάση για την επιστημονική επανάσταση του εικοστού πρώτου αιώνα - την τιθάσευση της ενέργειας των ηλεκτρονικών κυμάτων η οποία θα φτάσει στο απόγειο της στα μέσα του αιώνα με "ακτίνες" που θεραπεύουν, εκπαιδεύουν ή χρησιμοποιούνται για γενετικό προγραμματισμό". 
Τα χρόνια μεταξύ 2012 και 2030 θα δουν τον Πλούτωνα στον Αιγόκερω, μια κατάσταση που επηρεάζει τις κυβερνητικές δομές και τον Ουρανό στον Κριό και στον Ταύρο, ζώδια της ατομικότητας και του οικοσυστήματος. Αυτή θα είναι περίοδος παγίωσης και επανεξέτασης. Με την οικονομική και στρατιωτική τους υπεροχή σε πτώση, οι Η.Π.Α., λέει ο Λιούις, "ξαναβρίσκουν τον εαυτό τους για να αναπτύξουν εσωτερικές αξίες και ταυτότητα". Αυτά μπορεί να είναι τα χρόνια που η Κίνα και ο Καναδάς, η πρώτη για την πολύ καλή οργάνωση του πληθυσμού της και ο δεύτερος για τις τεράστιες πηγές του, θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Οι άνθρωποι θα απαιτήσουν το τέλος της ατμοσφαιρικής μόλυνσης. Και γίνεται αναπόφευκτη η δημιουργία μιας παγκόσμιας φυλής "πιο κίτρινης και με πιο σκούρο χρώμα από τη λευκή". 
Τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια θα σημαδευτούν από τον Πλούτωνα στον Υδροχόο, τον Ποσειδώνα στους Κριό και Ταύρο, και τον Ουρανό στους Διδύμους - Καρκίνο - Λέοντα. Αυτές οι θέσεις, για τον Λιούις, προλέγουν μια ξαφνική πόλωση ιδεών και μια αναζωπύρωση της "ψυχολογίας του εμείς και αυτοί". Ποιοι θα είναι το "εμείς" και το "αυτοί" είναι δύσκολο να προβλεφθεί, άλλα πιστεύει ότι λόγω της κατανομής των πόρων οι φιλονικίες θα είναι μάλλον μεταξύ Βορρά - Νότου παρά μεταξύ Ανατολής και Δύσης. 
Στο μεταξύ, λέει ο Λιούις, η επιστήμη θα έχει επιτύχει τα μέσα με τα οποία "οι διαθέσεις, τα συναισθήματα και οι πολύπλοκες ανέκφραστες ιδέες θα μπορούν να μεταδοθούν μεταξύ ατόμων και ομάδων με τις ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες". Τώρα, για πρώτη φορά, θα υπάρξει επικοινωνία μεταξύ όλων των ειδών στη Γη. "Αλλά τα σπουδαία νέα", λέει ο Λιούις, "μπορεί να είναι ότι ανάλογες εκπομπές συλλαμβάνονται από εξωγήινες πηγές". 
Η μέση περίοδος μεταξύ του 2045 και 2063, μπορεί να αποδειχθεί η πιο καταστροφική. Ανάμεσα στις σημαντικότερες πλανητικές επιδράσεις θα είναι αυτή του Ουρανού κατά το πέρασμά του από Παρθένο - Ζυγό - Σκορπιό, που θα επισημαίνει μια αυξανόμενη πόλωση. Ο Λιούις λέει ότι η αναρχία και η διάλυση είναι πολύ πιθανές, καθώς αντίθετες δυνάμεις που τονίζουν την ατομικότητα και την εθνική περηφάνια ανταγωνίζονται "τον καινούριο, ομοιογενή, παγκόσμιο μονοπολιτισμό". Οι αγώνες μεταξύ των εχόντων και μη εχόντων προσθέτουν στην αταξία. 
Τα άστρα προβλέπουν επάνοδο στην ειρήνη και τη σχετική ηρεμία στα χρόνια μεταξύ 2063 και 2078. Οι Η.Π.Α., λέει ο Λιούις, θα πέσουν σε ένα είδος "νυσταγμένου, αυτάρεσκου ιδεαλισμού και απομόνωσης, όπως και στις αρχές του 1900... σε μια εξιδανικευμένη και γεμάτη ξενοφοβία τελειότητα". 
Σε παγκόσμιο επίπεδο, συνεχίζει, "ένας φυλετικός ναρκισσισμός αρχίζει να επικρατεί, που τον κινεί το γεγονός ότι γεννιούνται οι τελευταίοι "φυσιολογικοί" άνθρωποι με γονίδια που δεν έχουν υποστεί καμιά επέμβαση από συνειδητή πρόθεση". Η άνοδος της επέμβασης στη γενετική είναι αποτέλεσμα της ανάγκης να περιοριστούν οι αλλοιώσεις που προκαλούν οι περιβαλλοντολογικές τοξίνες. Τελικά, ίσως η επιστήμη ανακαλύψει ότι μπορούν να αναπτυχθούν γενετικά κατασκευασμένοι οργανισμοί που να ελέγχουν τα δηλητήρια. 
Το τελευταίο τέταρτο του αιώνα, καθώς ο Ποσειδώνας μπαίνει στο δημιουργικό και καλλιτεχνικό Λέοντα, "η γενετική μηχανική μπορεί να πάρει τη μορφή τέχνης", λέει ο Λιούις, ¨με τη "βελτιωμένη" ανθρώπινη ύπαρξη να αποτελεί η ίδια την υπέρταση καλλιτεχνική έκφραση¨. Παρόλα αυτά, ο αιώνας τελειώνει μελαγχολικά. Στην απουσία μιας αίσθησης του είναι η οποία προέρχεται από την οικογένεια και την εθνική ταυτότητα", λέει ο Λιούις, "τα άτομα πιθανόν να ενδιαφέρονται μόνο για τη δική τους εξέλιξη".