Οι αστρολόγοι ξοδεύουν αρκετό από το χρόνο τους για να συμβουλεύουν τους πελάτες τους στα προσωπικά τους προβλήματα, άλλα η πλευρά της αστρολογίας που ασκεί περισσότερη γοητεία στη φαντασία του κόσμου είναι η πρόβλεψη του μέλλοντος - ιδιαίτερα το είδος των προγνώσεων που αφορούν την τύχη του κόσμου, αυτό που έκανε τον αστρολόγο του δέκατου αιώνα, το Νοστράδαμο, τόσο γοητευτικό στις μετέπειτα γενιές.
Ζητήθηκε από τρεις αστρολόγους να χαρτογραφήσουν τι φαίνεται να μας επιφυλάσσουν οι ουρανοί τον εικοστό πρώτο αιώνα. Και οι τρεις πρόβλεψαν ότι ο καινούριος αιώνας θα αρχίσει με αναταραχές - όπως και ο Νοστράδαμος, μια από τις προβλέψεις του οποίου φαίνεται να λέει ότι ο κόσμος θα ταλαιπωρηθεί από πόλεμο και καταστροφές με την αρχή του 1999. Άλλα οι προβλέψεις τους δείχνουν καθαρά ότι δεν είναι τόσο απαισιόδοξοι όσο αυτός ο παλιός προφήτης και όλοι ερμηνεύουν το μέλλον με το μοναδικό ξεχωριστό (και μερικές φορές μυστηριώδη) τρόπο που έχει ο καθένας, ο οποίος μπορεί να αντανακλά τις προσωπικές του απόψεις για τη ζωή όπως και για την ερμηνεία των αστρικών θέσεων.
Ο Ντένις Έλγουελ είναι ένας Άγγλος αστρολόγος, διάσημος για δυο πολύ γνωστές, εκπληρωμένες, από ο,τι φαίνεται, προβλέψεις του το 1987. Η μια προέλεγε θαλάσσιες καταστροφές. Η άλλη, η οποία προειδοποιούσε τους υπογείους ταξιδιώτες, εκπληρώθηκε μέσα σε μέρες, με το θάνατο τριάντα ενός ατόμων σε μια πυρκαγιά που συνέβη στον υπόγειο σιδηρόδρομο του Λονδίνου.
Ο Έλγουελ βλέπει μια ανήσυχη επιβεβαίωση των μελαγχολικών προγνώσεων του Νοστράδαμου για το 1999. Σύμφωνα με πολλές ερμηνείες του έργου του, ο Νοστράδαμος είπε ότι τον έβδομο μήνα αυτού του χρόνου ¨ο Μεγάλος Βασιλιάς του Τρόμου θα έρθει από τους ουρανούς". Η πρόβλεψη προλέγει για έναν τύραννο από τη Μέση Ανατολή, του οποίου το πεπρωμένο είναι να καταστρέψει τον πολιτισμό της Ευρώπης.
Ο Έλγουελ σημειώνει ότι τον Ιούλιο του 1999 - έβδομος μήνας - μια έκλειψη Σελήνης θα βρεθεί στη μέση μιας όψης τετραγώνου (ενενήντα μοιρών) μεταξύ του Δία και του Ποσειδώνα. Σε εκείνη τη θέση, λέει ο Έλγουελ, οι πλανήτες αυτοί υπονοούν μια ασταθή υπερθέρμανση, "όπως το φούσκωμα ενός μπαλονιού, μέχρι να φτάσει στο σημείο που σπάει".
Επιπλέον, δεκαπέντε μέρες μετά την πρώτη έκλειψη της Σελήνης, θα συμβεί και μια δεύτερη, αυτή τη φορά σε μια όψη αντίθεσης (εκατόν ογδόντα μοιρών) μεταξύ Άρη και Κρόνου. "Αυτός είναι ένας άπονος συνδυασμός, ο σίδηρος έρχεται πρώτος", λέει ο Έλγουελ. "Ο Άρης είναι ο πλανήτης της επιθετικότητας και της εχθρότητας, ο Κρόνος συνήθως, εκδηλώνει φόβο και ψυχρότητα". Ο αστρολόγος δεν βρίσκει καθόλου παρήγορο το γεγονός ότι ο Άρης θα βρίσκεται στον αστερισμό του Σκορπιού, το παραδοσιακό "ζώδιο του θανάτου" - ούτε ότι ο Κρόνος συχνά αντανακλά βαριές απώλειες.
Άλλα ο Έλγουελ εξηγεί ότι σχετικά γεγονότα μικρότερης έντασης μπορεί να εξυπηρετήσουν σαν ανοίγματα εκκένωσης - όπως τα χαρακτηρίζει - ή βαλβίδες ασφάλειας που θα εκτονώσουν τις κοσμικές δυνάμεις. Η όψη Δία - Ποσειδώνα, για παράδειγμα, αναφέρεται στα υπερατλαντικά ταξίδια. Έτσι, αν ο Άρης υπονοεί βαριά απώλεια, ίσως η απειλή να είναι μόνο για τα πλοία και όχι για ολόκληρο τον κόσμο.
Οτιδήποτε και αν συμβεί, συνεχίζει ο Έλγουελ, ούτε ο Νοστράδαμος ούτε οι σύγχρονοι αστρολόγοι "βλέπουν τελική καταστροφή στον πλανήτη μας με την είσοδο του καινούριου αιώνα". Την 1η Ιανουαρίου του 2000, τρεις μείζονες πλανήτες, Άρης, Ουρανός και Ποσειδώνας, θα είναι στον Υδροχόο. "Αυτό το σημάδι", λέει ο Έλγουελ, ¨έχει σχέση με τα κοινωνικά πειράματα. Δουλεύοντας μαζί, αυτοί οι τρεις πλανήτες μας λένε ότι πολλές από τις υπάρχουσες και πιο σεβαστές κοινωνικές μας δομές θα αποβληθούν σαν ατελείς. Θα υπάρξει μια αυξανόμενη αδημονία για να γίνουν πράξη τα ιδανικά".
Η κυριότερη πηγή αλλαγής στον καινούριο αιώνα θα είναι μια εκπληκτική αναγέννηση της επιστήμης η οποία θα συμβεί μάλλον στους ανθρώπινους παρά στους τεχνολογικούς τομείς - "όχι τόσο η εξυπνάδα των συσκευών όσο η νέα άποψη για τις παγκόσμιες αρχές".
Πράγματι, ο εικοστός πρώτος αιώνας μπορεί να αποβεί αυτή η "εποχή του Υδροχόου" που γιορτάζεται δημόσια, μια περίοδος φώτισης και αδερφικού πνεύματος. Σύμφωνα με τον Έλγουελ, και άλλοι ουράνιοι συνδυασμοί φαίνεται ότι συμφωνούν με αυτή την ιδέα: στο ωροσκόπιο του αιώνα, ο Πλούτωνας, ο πλανήτης των επαναστατικών ιδεών και επιτευγμάτων, θα βρεθεί σε συνοδό με τον τελευταία ανακαλύφθεντα πλανητοειδή Χείρονα - πήρε το όνομά του από το δυνατό Κένταυρο που διηύθυνε μια σχολή ηρώων. Και οι δυο θα βρίσκονται στον Τοξότη, ζώδιο που διευρύνει τους ορίζοντες, γεγονός το οποίο υποδηλώνει, για τον Έλγουελ, την "εκπαίδευση" αντρών και γυναικών σε εκπληκτικά ύψη. Ίσως υπάρξουν και τα μέσα για την γέννηση μιας φυλής υπεράνθρωπων (αντρών και γυναικών).
Μέσα σε όλα αυτά, η κοινωνία δεν θα δέχεται παρά μόνο τους καλύτερους για αρχηγούς της, λέει ο Έλγουελ. Η δημοκρατία, με τους πολλούς πολιτικούς συμβιβασμούς της, μπορεί να δώσει τη θέση της σε ένα σύστημα καλοπροαίρετης ελιτοκρατίας. Η ανθρωπότητα θα αντιληφθεί επιτέλους το πεπερασμένο των φυσικών πηγών και θα αναγνωρίσει ότι υπάρχουν όρια στο οικολογικό βάρος που μπορεί να σηκώσει η Γη.
Ζητήθηκε από τρεις αστρολόγους να χαρτογραφήσουν τι φαίνεται να μας επιφυλάσσουν οι ουρανοί τον εικοστό πρώτο αιώνα. Και οι τρεις πρόβλεψαν ότι ο καινούριος αιώνας θα αρχίσει με αναταραχές - όπως και ο Νοστράδαμος, μια από τις προβλέψεις του οποίου φαίνεται να λέει ότι ο κόσμος θα ταλαιπωρηθεί από πόλεμο και καταστροφές με την αρχή του 1999. Άλλα οι προβλέψεις τους δείχνουν καθαρά ότι δεν είναι τόσο απαισιόδοξοι όσο αυτός ο παλιός προφήτης και όλοι ερμηνεύουν το μέλλον με το μοναδικό ξεχωριστό (και μερικές φορές μυστηριώδη) τρόπο που έχει ο καθένας, ο οποίος μπορεί να αντανακλά τις προσωπικές του απόψεις για τη ζωή όπως και για την ερμηνεία των αστρικών θέσεων.
Ο Ντένις Έλγουελ είναι ένας Άγγλος αστρολόγος, διάσημος για δυο πολύ γνωστές, εκπληρωμένες, από ο,τι φαίνεται, προβλέψεις του το 1987. Η μια προέλεγε θαλάσσιες καταστροφές. Η άλλη, η οποία προειδοποιούσε τους υπογείους ταξιδιώτες, εκπληρώθηκε μέσα σε μέρες, με το θάνατο τριάντα ενός ατόμων σε μια πυρκαγιά που συνέβη στον υπόγειο σιδηρόδρομο του Λονδίνου.
Ο Έλγουελ βλέπει μια ανήσυχη επιβεβαίωση των μελαγχολικών προγνώσεων του Νοστράδαμου για το 1999. Σύμφωνα με πολλές ερμηνείες του έργου του, ο Νοστράδαμος είπε ότι τον έβδομο μήνα αυτού του χρόνου ¨ο Μεγάλος Βασιλιάς του Τρόμου θα έρθει από τους ουρανούς". Η πρόβλεψη προλέγει για έναν τύραννο από τη Μέση Ανατολή, του οποίου το πεπρωμένο είναι να καταστρέψει τον πολιτισμό της Ευρώπης.
Ο Έλγουελ σημειώνει ότι τον Ιούλιο του 1999 - έβδομος μήνας - μια έκλειψη Σελήνης θα βρεθεί στη μέση μιας όψης τετραγώνου (ενενήντα μοιρών) μεταξύ του Δία και του Ποσειδώνα. Σε εκείνη τη θέση, λέει ο Έλγουελ, οι πλανήτες αυτοί υπονοούν μια ασταθή υπερθέρμανση, "όπως το φούσκωμα ενός μπαλονιού, μέχρι να φτάσει στο σημείο που σπάει".
Επιπλέον, δεκαπέντε μέρες μετά την πρώτη έκλειψη της Σελήνης, θα συμβεί και μια δεύτερη, αυτή τη φορά σε μια όψη αντίθεσης (εκατόν ογδόντα μοιρών) μεταξύ Άρη και Κρόνου. "Αυτός είναι ένας άπονος συνδυασμός, ο σίδηρος έρχεται πρώτος", λέει ο Έλγουελ. "Ο Άρης είναι ο πλανήτης της επιθετικότητας και της εχθρότητας, ο Κρόνος συνήθως, εκδηλώνει φόβο και ψυχρότητα". Ο αστρολόγος δεν βρίσκει καθόλου παρήγορο το γεγονός ότι ο Άρης θα βρίσκεται στον αστερισμό του Σκορπιού, το παραδοσιακό "ζώδιο του θανάτου" - ούτε ότι ο Κρόνος συχνά αντανακλά βαριές απώλειες.
Άλλα ο Έλγουελ εξηγεί ότι σχετικά γεγονότα μικρότερης έντασης μπορεί να εξυπηρετήσουν σαν ανοίγματα εκκένωσης - όπως τα χαρακτηρίζει - ή βαλβίδες ασφάλειας που θα εκτονώσουν τις κοσμικές δυνάμεις. Η όψη Δία - Ποσειδώνα, για παράδειγμα, αναφέρεται στα υπερατλαντικά ταξίδια. Έτσι, αν ο Άρης υπονοεί βαριά απώλεια, ίσως η απειλή να είναι μόνο για τα πλοία και όχι για ολόκληρο τον κόσμο.
Οτιδήποτε και αν συμβεί, συνεχίζει ο Έλγουελ, ούτε ο Νοστράδαμος ούτε οι σύγχρονοι αστρολόγοι "βλέπουν τελική καταστροφή στον πλανήτη μας με την είσοδο του καινούριου αιώνα". Την 1η Ιανουαρίου του 2000, τρεις μείζονες πλανήτες, Άρης, Ουρανός και Ποσειδώνας, θα είναι στον Υδροχόο. "Αυτό το σημάδι", λέει ο Έλγουελ, ¨έχει σχέση με τα κοινωνικά πειράματα. Δουλεύοντας μαζί, αυτοί οι τρεις πλανήτες μας λένε ότι πολλές από τις υπάρχουσες και πιο σεβαστές κοινωνικές μας δομές θα αποβληθούν σαν ατελείς. Θα υπάρξει μια αυξανόμενη αδημονία για να γίνουν πράξη τα ιδανικά".
Η κυριότερη πηγή αλλαγής στον καινούριο αιώνα θα είναι μια εκπληκτική αναγέννηση της επιστήμης η οποία θα συμβεί μάλλον στους ανθρώπινους παρά στους τεχνολογικούς τομείς - "όχι τόσο η εξυπνάδα των συσκευών όσο η νέα άποψη για τις παγκόσμιες αρχές".
Πράγματι, ο εικοστός πρώτος αιώνας μπορεί να αποβεί αυτή η "εποχή του Υδροχόου" που γιορτάζεται δημόσια, μια περίοδος φώτισης και αδερφικού πνεύματος. Σύμφωνα με τον Έλγουελ, και άλλοι ουράνιοι συνδυασμοί φαίνεται ότι συμφωνούν με αυτή την ιδέα: στο ωροσκόπιο του αιώνα, ο Πλούτωνας, ο πλανήτης των επαναστατικών ιδεών και επιτευγμάτων, θα βρεθεί σε συνοδό με τον τελευταία ανακαλύφθεντα πλανητοειδή Χείρονα - πήρε το όνομά του από το δυνατό Κένταυρο που διηύθυνε μια σχολή ηρώων. Και οι δυο θα βρίσκονται στον Τοξότη, ζώδιο που διευρύνει τους ορίζοντες, γεγονός το οποίο υποδηλώνει, για τον Έλγουελ, την "εκπαίδευση" αντρών και γυναικών σε εκπληκτικά ύψη. Ίσως υπάρξουν και τα μέσα για την γέννηση μιας φυλής υπεράνθρωπων (αντρών και γυναικών).
Μέσα σε όλα αυτά, η κοινωνία δεν θα δέχεται παρά μόνο τους καλύτερους για αρχηγούς της, λέει ο Έλγουελ. Η δημοκρατία, με τους πολλούς πολιτικούς συμβιβασμούς της, μπορεί να δώσει τη θέση της σε ένα σύστημα καλοπροαίρετης ελιτοκρατίας. Η ανθρωπότητα θα αντιληφθεί επιτέλους το πεπερασμένο των φυσικών πηγών και θα αναγνωρίσει ότι υπάρχουν όρια στο οικολογικό βάρος που μπορεί να σηκώσει η Γη.
